(öykünün ilk 2 kısmına anasayfadan ulaşabilirsiniz. 4 ya da 5. bölüm ile biter..)
'sindirella kompleksi' diyorlar.
içinde bulunduğu koşullardan, sorumluluklardan kaçmak için karşısına çıkan, küçücük bir ilgi görse bile onlara kanıp birden kendini erkeğin yatağında bulan kadınların bu durumuna.
bir kurtarıcı, bir beyaz atlı prens ararken rezil olma hali.
yalnız olmaktan nefret ederler, adeta deriye temas etmeden yapamazlar, ilgisizlikten korkarlar ve hep bir erkek ile yaşamak isterler.
arada 'ben ilişki istemiyorum' bahaneleri ile kandırıp dururlar kendilerini.
kısa süreli bir sevgi bombardımanına maruz bırakırsanız bunları, ertesi gün çıplak görebilirsiniz.
değersiz hissettiği zaman, bir kadınla öylesine konuştuğunuzu gördüğü zaman, kendisinden daha güzel biri ile arkadaş olduğunuz zaman cinnet geçirirler.
intikamları ise bedenlerini size sunarak alırlar.
yine böyle bir sebepten aradı beni galiba, değersiz hissettiği bir dönem.
duygusal boşluk. kullanışlı.
artık ilgimi çekmeyince, üstüne üstlük dün gece olanları görünce sıyırmış olmalı.
evden çıktım, yürüyorum.
fakat yanına gidip gitmeme konusunda halen kararsızım.
ne hissettiğimi de bilmiyorum, dükkanın camındaki yansımada yüzümün donukluğu bana bile korkunç geliyor.
kaybolup giden sesleri duyuyorum caddede,
yağmur gibi: karanlık ve fısıltılı.
hiç melek yok, herkes insan bu sokaklarda.
onun yanına bir telefon ile gitmektense, kafede oturup öykümü tamamlayabilirim, ya da orhun'u arayıp daha kaliteli bir vakit geçirebilirim.
şikayet dinlemek istemiyorum artık kimseden, benim hakkımda.
en suçlu benim zira, biliyorum.
beni gidip arkadaşlarına anlatabilir, ben olmadan.
reyhan'ı evde bu yüzden mi tek bıraktım?
nefis sırt, güzel göğüsler.
umarım geceliği giyer.
şahsiyete ihtiyacı var biraz sevgilimin, geceleri düşündüğü şeyleri değiştirmeli.
insanın şahsiyeti geceleri ne düşünüyorsa, yalnız kaldığında kendine ne diyorsa odur.
toplum içinde hepimiz maske takarız.
arıyor yine, gitmeyeceğim vazgeçtim.
böyle yapmam onu düşündürür.
gitmeyeceğim.
güzel bir ilişkinin başlangıç evresindeyim, görmek istemediğime karar verdim.
vardır etrafında başka erkekler, ilgi isteği bok gibidir.
sinek seçmez.
onlara kussun dertlerini, kötülesin beni.
'4 yıl bana neler yaptı'
ne yaptım?
en sevdiğin pozisyon misyonerdi işte, sıradandın.
oturdum bir yere, etrafı izliyorum.
gözüme birini kestirip dinliyorum, belki birşeyler yazarım.
tesadüfen orhun'u görüyorum, aramaya gerek kalmadan yanıma geliyor.
öykümü sonra yazarım.
göksu gibi tipler bana ilham veriyordu yazma konusunda, çok üzgünüm bir daha onu göremeyeceğim için.
orhun'a anlattım yine herşeyi.
sevgilimi görmek istemediğimi, reyhan'ı, geçen restaurantta olanları...
'uyumsuzsun' dedi.
'değilim' dedim.
'öylesin' dedi.
'belki insanlar birbirine uyum isteği ile aptallaşıyor' dedim.
'herkesin burnu bile aynı baksana. bu nasıl bir uyum?'
'hayır, kadınlar ile ilişkilerde uyumsuzsun' dedi.
'seni anlamakta zorluk çekiyor olamazlar mı?' diye sordu.
bak bu konuda haksız değildi galiba.
ama haklıda değildi.
evet sadakat konusunda haklıydı, geçmişte kendi seviyemi görmek için bir şeyleri zorladığım doğruydu.
hiçbir şey yapmıyordum.
konuşuyordum sadece, formuma bakıp asıl amcığa geri dönüyordum.
ben darlanmaya gelemiyordum, gereksiz kıskançlık beni boğar.
ilişkinin değeri düşer, rekabet hissetmeye başlarım.
peki sevgilimle aramdaki duygu bu olabilir miydi artık?
'rekabet'
hiç sanmam.
o öyle olabilir.
4 yıllık ilişkimizin hemen bitiminde, biriyle beraber olduğunu duymuştum.
sindirella.
erkekler için et parçası olmaktan kurtul.
erken biter ilişkilerin yoksa.
o yüzden arıyor şimdi beni, umrumda değil diyorum orhun'a.
'aferin' diyor.
eve gitmek istiyorum,
beni bekliyor parçam.
zili çalıyorum.
reyhan çoktan gitmiş, bu gece 31'i tercih edeceğim.
yatağa geçtim.
gecelik duruyor, kaç kadın giydi acaba bunu?
oscar wilde bile giyer bunu benim için.
eski sevgililerimde onlara aldığım iç çamaşırlarını giyip, başka erkekler ile kıyaslıyolar mı acaba beni?
'Söyle bana şimdi, bebeğim, o sana karşı iyi mi?
Sana yapabilir mi o
benim yaptığım şeyleri? '
diyor Bruce Springsteen.
neyse.
bir not iliştirmiş yatağa reyhan.
'potansiyel ziyanısın' yazmış.
neyden korktuğumu iyi öğrenmiş.
sevgilimden daha iyi.
balzac hakkında ilginç birşey okumuştum.
taşakları şişene kadar sevişirmiş, fakat boşalmazmış.
'bir roman daha heba edemem' dermiş.
belki de böyle bir şeyi kastediyor reyhan.
ya da daha iyisini yapabileceğimi düşünüyor.
parasal olarak potansiyelimin en zirvesindeyim, kültürlü bir aylağım.
ama ya diğer şeyler.
ergenken erkin koray posterini çaldığım o kız.
potansiyelimi belki en iyi o biliyordu.
ne yapıyor acaba şimdi?
ya akademi hayallerim?
hank moody gibi olup, üniversiteli çıtırları götürecektim belki.
bu kelimenin beni nasıl tetikleyeceğini iyi öğrenmiş reyhan.
'komplekslisin' demek kadar beni tanımayan, 'başarılısın' demek kadar ego zedelemeyen iki kelime.
'potansiyel ziyanısın'
bu gece sikim kalkmaz.
geçmişe takılı kalmak potansiyelimi ziyan ediyor belki de.
takılmamak lazım.
mutlu taklidi yapmamak lazım en azından ciddi bir şekilde dalga geçmeden konuşmalıyız.
eskiden mutsuzken üretebilirdim, şimdi yok.
ya eskiden mutsuz değildim, ya da şimdi gerçekten mutsuzum ve üretemiyorum.
seinfield açıyorum yine kafamı boşaltmak için.
yanlış bir bilgi geçiyor dizide.
elaine banes tolstoy'un savaş ve barış kitabı için verdiği bilgi yanlış.
o kitap için ilk düşünülen isim 'iyi biten herşey' idi.
kapının zili çalıyor, delikten bakıyorum 'reyhan' geldi zannediyorum.
hayır.
sevgilim gelmiş.
sevgilim demek çok tuhaf.
eski sevgilim diyeceğim, yenisi var gibi zira artık.
saygısızlık etmek istemem ona.
delikten bakıyorum, öfkeli.
çünkü ekildi.
o da delikten bakıyor.
bakmaya devam etsin.
ben düşüşünü, o ise yükselişimi izleyerek devam edecek.
kapıyı açsam mı diye düşünmeye devam ediyorum, yine çalıyor zili.
geceliği ilk ona almıştım.
içeri girerse giymeye ikna eder miyim?
bilmiyorum.
düşüneceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder