martin, eden bulur

 Martin, eden bulur

Ne o ölüm yakışırdı sana, 

Ne de o kız. 

Sen içine sindirmişken kenar mahallenin haklılığını, 

Garsonla mutlu olurdun. 

Kitap, deniz ve ablan yeterliydi özünde sana. 

Gettodan çıkıp ne diye vardın oraya? 

Hayatı geri almak ister miydin acaba? 

Denizin üstünde güvenliğin hırpaladığı çocuğu kurtarmamak ister miydin? 

Yakışır mıydı sana, onu orada bırakmak? 

Eğer öngörseydin böyle bir sonu, belki de vazgeçerdin yapmaktan. 

Ya da alırdın, yardımcı olma görevini yerine getirir çıkarırdın hayatından. 

Uzaktan izlemeye devam ederdin, yardımını isteyen insanları. 

Her erkeğin kaderi böyle midir Martin? 

İş, kadın ve benliği arasında mı döner hayatı? 

İlla biri pişman mı eder onu? 

Kendi özüne nasıl dönebilir bir erkek Martin? 

Mahallede bıraktığın ruhuna dönmene az kalmamış mıydı? 

Ne diye vazgeçtin.

Hangisinin aydınlık, hangisinin karanlık olduğu hakkında yol göstericimiz olurdun şimdi, eğer aşık olmasaydın kültüre, yazmaya ve kadına. 

Belki de yazıların kabul görmeseydi, daha silik bir tip olsaydın, az da çirkin olsaydın daha iyi yüzer ve kurtulurdun bu hayattan. 

Amcanın yanında çalışsaydın ya Martin. 

Kafanı kaldırsaydın ya kitaplardan. 

O kızın seni değil diğerini düşündüğünü görürdün belki. 

Niye bu kadar şey vermek için uğraştın ona? 

Onun her şeyi var iken üstelik. 

Görürdün daha iyi baksaydın belki seni meteliksiz bir çömezken bile seven işçi kızı. 

Sözlüklerde kaybettin kendini, harfleri değil kendini karaladın. 

Sana göre değildi Martin o hayat, sende farkındaydın bunun. 

O hayat yarı cahil insanlara göreydi, savaşı arzulayanlara göreydi. 

Kendinden koptun Martin, hırslarını kaybettin.

Tembelleştin. 

Bir satır cevabı nefretle bekledin, inancını unuttun, sevgin nefrete, nefretin sevgine galip gelemedi. 

Kusamadın. 

Martin, İntiharın fiziksel olmamalıydı.

Mahallende kitapların ile kalmalıydın, diğerini seveni değil seni seveni korumalıydın. 

Son bir şiir daha yazmalıydın seni kendine getirecek. 

O muma hiç elini uzatmamalıydın Martin. 

O mumun alevi ile yakmalıydın vücudunu.

Zira vücudun yerine yolunu aydınlatmasına sebep oldun. 

O mum senin için söndü Martin. 

O mum senin o son kulacın ile söndü. 

O mum şimdi bizim için yanıyor Martin. 

İşi, kadını ve benliği arasında kalan tüm erkekler için...